Σχεδόν μια δεκαετία ζούμε στην Ελλάδα την οικονομική και κοινωνική κατρακύλα. Βιώνουμε τον εξευτελισμό των εργασιακών μας δικαιωμάτων, αλλά πιο πολύ του δικαιώματος να ζούμε σαν άνθρωποι. Οι μισοί νέοι είναι άνεργοι, περιμένουν να βρουν μια δουλειά του ποδαριού το καλοκαίρι και από Οκτώβρη στο σπίτι, με το μπαμπά και τη μαμά να πληρώνουν τα έξοδα και να δίνουν κανένα χαρτζιλίκι. Ο εξευτελισμός του δημιουργικού, δυνατού, γεμάτου όνειρα νέου. Μα δεν μείνανε και πολύ από δαύτους. Όσοι κρατιούνται ακόμα ζωντανοί, τρέχουν από την μια δουλειά στην άλλη, πότε για τρία ευρώ την ώρα, για τέσσερα… Παζαρεύουν το μισό ευρώ περισσότερο που θα πληρωθούν το ωροκάματο, μήπως καταφέρουν να ξεφύγουν μια μέρα από την κόλαση. Α ρε φτωχοδιάβολε δουλευταρά, ημίτρελε ονειροπόλε, δεν βγήκε από την κόλαση κανείς με ένα σκαλί στην σκάλα παραπάνω.
Στην δουλειά, με βασικό μισθό κάτω από πέντε κατοστάρικα, ίσα να φτάνει να πληρώσεις ένα ενοίκιο, το ρεύμα και να βάλεις και μια κάρτα στο τηλέφωνο. Να πάρεις κι ένα καφέ το πρωί για να ξυπνήσεις, να κοιτάξεις μια ζεστή τυρόπιτα και να σκεφτείς πως με το ωρομίσθιο σου, δεν σε φτάνει μια ώρα δουλειάς για να πάρεις και καφέ και να ξεγελάσεις το στομάχι σου. Νηστικός στη δουλειά και στο οχτάωρο το στομάχι πάει να σπάσει, δε μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο από το να γυρίσεις σπίτι για να φας, κι ας είναι μακαρόνια από προχθές, με τρία ευρώ να τρως δυο μέρες. Πρέπει να μείνεις υπερωρία άλλη μια ώρα σου λέει το αφεντικό και δεν περνάει από το μυαλό του πως έχεις δικαίωμα να αρνηθείς. Τα δικαιώματα σου τα αρνήθηκες πολύ καιρό τώρα. Ξέρεις, πως κι αυτή την παραπάνω ώρα δεν θα την πληρωθείς, σφίγγει το στομάχι σου από το θυμό και την ξεχνάς την πείνα. Θα καπνίσεις δυο τρία τσιγάρα απανωτά στο δρόμο για το σπίτι και θα φας μια και καλή το βράδυ.
Είναι και αυτοί οι νέοι που κάνουν οικογένειες. Μήπως ξέρουν τι κάνουν κιόλας; Μήπως τους είπε κανείς τι σημαίνει να είσαι υπεύθυνος για ένα παιδί; Δεν υπάρχει πανεπιστήμιο γονιών, να πάρω σημειώσεις και να περάσω τα μαθήματα με πέντε βαθμό. Εδώ, με εννιά στα δέκα απέτυχες. Τρέχουν να δουλέψουν η μάνα και ο πατέρας, αριστερά και δεξιά, τρέμουν μη μείνουν χωρίς δουλειά, μήπως δεν πληρωθούν και τι θα δώσουν στο παιδί. Πως θα το πάνε στο μπαλέτο, στο ποδόσφαιρο, στο καράτε, στο πιάνο, να του δώσουν ότι αυτοί στερήθηκαν στην παιδική τους ηλικία. Λες και αυτό που σου έλειψε από τα χρόνια που ήσουνα παιδί ήταν που δεν πήγες στο μπαλέτο και τώρα ίσως να ήσουν πρίμα μπαλαρίνα στην Ρωσία! Να βρούμε το ταλέντο του παιδιού, αν έχει βέβαια με αυτά τα γονίδια που κονόμησε, να μην χρειάζεται να δουλεύει σαν το σκυλί (όπως τα δικά μας γονίδια). Το ταλέντο, να γίνει πλούσιο το παιδί, διάσημο, να βγει στην τηλεόραση. Να βγει από τις φαβέλες και να μπει στα σαλόνια. Να γίνει επιτυχημένο το παιδί, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως δεν θα του δείξει κανείς μας έναν τρόπο να είναι ευτυχισμένο. Και δουλεύουν οι γονείς, μεγαλώνει το παιδί από εδώ και από εκεί, στη μια γιαγιά, στην άλλη, στη θεία την άνεργη, στον παιδικό σταθμό. Φτάνει στο γυμνάσιο και αναρωτιέσαι από που πήρε αυτό τον χαρακτήρα. Σίγουρα όχι από εσένα, γιατί εσύ δεν ήσουν εκεί. Δεν ήσουν εκεί να συμμετέχεις στην ζωή του παιδιού σου, διάλεξες να είσαι χορηγός στην εκπαίδευση που του έδωσε η κοινωνία.
Είναι και οι άλλοι οι θαρραλέοι που αφήνουν την βόλεψη της μιζέριας και καβαλάνε πλοία και αεροπλάνα για να κυνηγήσουν την τύχη τους κάπου αλλού. Η έννοια του τυχοδιώκτη αυτή είναι, δεν είναι κακή όπως αυτή που έχουμε στον αποβλακωμένο εγκέφαλο μας. Αυτός που διώκει – επιδιώκει την τύχη του, είναι αυτός που πάει στην Ολλανδία, στη Γερμανία, στην Αγγλία και λέει θα πιάσω μια δουλειά ότι να ΄ναι, θα την χωθώ σε κανένα σπιτάκι με άλλους τρεις τέσσερις και θα την παλέψω για αρχή. Μέτα, θα κοιτάξω να την βρω την άκρη για να γίνει καμιά δουλειά να βγάλουμε λεφτά, να στείλω τίποτα και στην μάνα που της έκοψαν την σύνταξη και στο αδερφάκι μου που είναι άνεργο. Έλεγε ο Βουτσάς σε μια ταινία «Επειδή σήμερα υπάρχει ανεργία και ο καθένας κάνει το καθετί για να τρυπώσει κάπου την κεφάλα του… Το θέμα είναι να τρουπώσεις»! Παλιό το έργο, το ζούμε σε επανάληψη. «Να τρουπώσω θέλω… Άμα τρουπώσω εγώ… Τρούπωσα»! Χαρά στο κουράγιο τους και αέρα στα πανιά τους. Δυστυχώς οι καλύτεροι φεύγουν, αν δεν ήταν ικανοί, δεν θα τολμούσαν να φύγουν. Οι τολμηροί φεύγουν, οι εργατικοί, αυτοί που δε φοβούνται την δουλειά, αυτοί που σιχάθηκαν την κλεψιά και τη δυσωδία στην ψωροκώσταινα. Όμως η βρώμα δεν είναι η μυρωδιά της Ελλαδίτσας μας, οι άνθρωποι είναι αυτοί που την αρρωσταίνουν. Ο τόπος εδώ μοσχοβολάει θυμάρι και ελιά, φιλοσοφία κι επιστήμη. Δεν είναι σπίτι στα βόρεια προάστια της γης να ΄σαι υπάλληλος με φράγκα, όμως η θάλασσα είναι μπλε, σε πείσμα ενός ουρανού που δεν θα συννεφιάσει, δέκα μνημόνια να του βάλεις.
Βράζει η κοινωνία, σιγοβράζει. Μη ξεγελιέσαι και νομίζεις πως αποκοιμήθηκαν οι νέοι. Το αίμα νερό δε γίνεται, όσο και να αποβλακωθείς από τα smartphone και την τηλεόραση. Ακόμα κυλάει στις φλέβες τους. Μη ξεγελιέσαι σου λέω, σιγοβράζει η κοινωνία. Κι η σιγανή φωτιά, φωτιά είναι, καίει κι αυτή. Θα έρθει η μέρα που θα σκάσει η κατσαρόλα, θα ξεχυθεί καυτό νερό, τα όνειρα της νεολαίας. Η καταπίεση θα γίνει ποτάμι και θα πνίξει αυτούς που την εκμεταλλεύτηκαν. Θα γυρίσει ο τροχός κι αυτοί που τώρα κοιμούνται ήσυχοι κάνοντας χιλιάδες φτωχούς και απογοητευμένους να χάνουν τον ύπνο τους, θα πονέσουν ακόμα περισσότερο. Θα έρθει η μέρα που θα χάσουν κι αυτοί τον ύπνο τους. Τα πρόβατα θα ξυπνήσουν, θα πάρουν τους λύκους στο κυνήγι. Δεν είναι η πρώτη φορά, δεν θα είναι η τελευταία. Το δίκαιο θα βρει τον τόπο του πάλι σε αυτό τον κόσμο, πάλι θα χάσει από το άδικο και πάλι θα νικήσει. Δεν σταματάει ο άνθρωπος, δεν πεθαίνει ο Έλληνας. Η Ελλάδα μπορεί να πτωχεύσει εκατό φορές, χίλιοι κατακτητές μπορεί να την καταλάβουν. Ο Έλληνας δεν πεθαίνει, δεν μαθαίνει, και δε σταματά να αγωνίζεται. Χάνεται μια μάχη ή κερδίζεται, εκείνος βγαίνει πάντα νικητής. Για έναν λόγο, γιατί ξέρει τις Θερμοπύλες να τις κάνει σύμβολο. Ξέρει, τις μεγαλύτερες ήττες του, να τις μετατρέπει σε νίκες και να τις γιορτάζει. Έτσι γινόταν πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα.
Βρείτε τον Ευθύμης Σενής στο facebook και κάντε like για να μείνετε συντονισμένοι!
https://www.facebook.com/MacoGrello/
Τι γίνεται όταν οι Θεοί επαναστατούν;
Κυκλοφόρησε το ανατρεπτικό βιβλίο του Ευθύμης Σενής –Των Θεών Η Επανάσταση-
#κουλτουρόσουπα # MacoGrello #Έλλάδα #άνθρωπος #κοινωνία #επανάσταση